SERVİ AĞACI İLE PONPON GÜL ( SERVİGÜL )
Servi Ağacı ile Ponpon Gül ( Hikaye )
Bahçe kapısının tam kenarında caddeye bakıyordu, beş yıl önce kendisi ile beraber kapının diğer tarafına dikilmiş olan servi ağacı, yol genişletirken kesilince tek başına kalmıştı. Bu nedenle servi ağacı büyüdükçe kendini yalnız ve mutsuz hissetmeye başlamıştı. Gittikçe uzayan boyu onu, bahçedeki diğer ağaçlardan her yıl biraz daha uzaklaştırmaya başlamıştı. Adeta gökyüzünde tek başına, yapayalnız kalmıştı. Ara sıra dallarına konan kuşlarda olmasa, kimsenin ondan haberi bile olmayacaktı.
Bir gün bahçe sahibi, yeni satın aldığı bir gül fidanı dikmek için servi ağacının dibini kazmaya başladı. Kazma seslerini duyan servi ağacı, dibinde bir çukur kazıldığını görünce çok korktu. 'Eyvah, arkadaşım gibi benimde sonum geldi herhalde' dedi.
Ancak korktuğu olmamıştı, adam kazdığı çukura elindeki fidanı dikerek oradan gitmişti. Servi ağacı dibine başka bir bitkinin dikilmesinden hoşlanmasa da, kendine dokunulmadığı için rahatlamıştı. İçinden de; 'benim altımda o fidan burada zor büyür' dedi.
![[Resim: IMG_2980.JPG]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgP_o3ddIWAdnxu_sMUfT1jNkC2TUddfpY4E_89wX4P4QNurMmgnKd__Fg4mGCwGyntevcJUz36sHP1F0bHeC-JadRbKFE9_FJWPVtxmRVvNcKVOhA5CLV1nvm0AfJKUPLENCOBNO1bpWwd/s1600/IMG_2980.JPG)
Bahçe sahibi, servi ağacının dibine ponpon denilen sarmaşık bir gül dikmişti. İlk yıl pek fazla gelişmeyen bu fidanı, ikinci yıl hızlı bir şekilde büyüyerek servinin dalları arasından kıvrıla kıvrıla yükselmeye başlamıştı.
Bahar gelmiş ağaçlar çiçek açmaya başlamıştı, servi ağacı yine kendini çok yalnız ve mutsuz hissediyordu. Dallarının arasından yükselen sarmaşık gülünü ise unutmuştu. Bir sabah uyandığında gözlerine inanamadı, dallarının arasında beyaz renkli küçük güller açmıştı, her tarafında arılar, kelebekler uçuyordu.
Servi ağacı ilk defa kendini yalnız hissetmedi, çok mutluydu. Artık konuşup sohbet edeceği güzel çiçekleri olan bir arkadaşı vardı. Yoldan geçenler gözlerini, üzerinde kar yağmış gibi bembeyaz çiçekler olan servi ağacından alamıyorlardı.
Sabahleyin bahçesini dolaşmaya çıkan adam; servi ağacının dibine diktiği gülün çiçek açtığını görünce çok sevindi. Beyaz ponpon güller servi ağacının dalları arasında çok hoş görünüyorlardı. Adam, gayri ihtiyari ' SERVİGÜLÜM' dedi. O sırada rüzgarın kopardığı küçük bir gül goncası adamın önüne düşmüştü. Çiçeği alan adam koklarken, rüzgardan tepesi eğilen servi ağacı, sanki adama dibine diktiği gül için teşekkür ediyordu.
Servi Ağacı ile Ponpon Gül ( Hikaye )
Bahçe kapısının tam kenarında caddeye bakıyordu, beş yıl önce kendisi ile beraber kapının diğer tarafına dikilmiş olan servi ağacı, yol genişletirken kesilince tek başına kalmıştı. Bu nedenle servi ağacı büyüdükçe kendini yalnız ve mutsuz hissetmeye başlamıştı. Gittikçe uzayan boyu onu, bahçedeki diğer ağaçlardan her yıl biraz daha uzaklaştırmaya başlamıştı. Adeta gökyüzünde tek başına, yapayalnız kalmıştı. Ara sıra dallarına konan kuşlarda olmasa, kimsenin ondan haberi bile olmayacaktı.
Bir gün bahçe sahibi, yeni satın aldığı bir gül fidanı dikmek için servi ağacının dibini kazmaya başladı. Kazma seslerini duyan servi ağacı, dibinde bir çukur kazıldığını görünce çok korktu. 'Eyvah, arkadaşım gibi benimde sonum geldi herhalde' dedi.
Ancak korktuğu olmamıştı, adam kazdığı çukura elindeki fidanı dikerek oradan gitmişti. Servi ağacı dibine başka bir bitkinin dikilmesinden hoşlanmasa da, kendine dokunulmadığı için rahatlamıştı. İçinden de; 'benim altımda o fidan burada zor büyür' dedi.
Bahçe sahibi, servi ağacının dibine ponpon denilen sarmaşık bir gül dikmişti. İlk yıl pek fazla gelişmeyen bu fidanı, ikinci yıl hızlı bir şekilde büyüyerek servinin dalları arasından kıvrıla kıvrıla yükselmeye başlamıştı.
Bahar gelmiş ağaçlar çiçek açmaya başlamıştı, servi ağacı yine kendini çok yalnız ve mutsuz hissediyordu. Dallarının arasından yükselen sarmaşık gülünü ise unutmuştu. Bir sabah uyandığında gözlerine inanamadı, dallarının arasında beyaz renkli küçük güller açmıştı, her tarafında arılar, kelebekler uçuyordu.
Servi ağacı ilk defa kendini yalnız hissetmedi, çok mutluydu. Artık konuşup sohbet edeceği güzel çiçekleri olan bir arkadaşı vardı. Yoldan geçenler gözlerini, üzerinde kar yağmış gibi bembeyaz çiçekler olan servi ağacından alamıyorlardı.
Sabahleyin bahçesini dolaşmaya çıkan adam; servi ağacının dibine diktiği gülün çiçek açtığını görünce çok sevindi. Beyaz ponpon güller servi ağacının dalları arasında çok hoş görünüyorlardı. Adam, gayri ihtiyari ' SERVİGÜLÜM' dedi. O sırada rüzgarın kopardığı küçük bir gül goncası adamın önüne düşmüştü. Çiçeği alan adam koklarken, rüzgardan tepesi eğilen servi ağacı, sanki adama dibine diktiği gül için teşekkür ediyordu.