KARAYEMİŞ ( Laurocerasus )
Karayemiş ağacı ve meyvesi ( Laurocerasus officinalis )
Halk arasında 'taflan' olarak da bilinen karayemiş ( Laurocerasus officinalis ya da Prunus laurocerasus ), gülgiller ( Rosaceae ) familyasından, herdem yeşil, beyaz çiçekli ve 7 - 8 metre boylarında küçük bir ağaçtır. Laz kirazı, Gürcü kirazı ve tanal gibi yerel adlarla da bilinir. Türkiye, Kafkaslar, İran ve Balkanlarda doğal olarak yetişir. Salkımı halindeki meyveleri yuvarlak, uzunca ve tek tohumludur. Önce yeşil, daha sonra kırmızı olan meyvesi tam olgunlaştığında siyah bir renk alır. Taze olarak yendiği gibi, turşusu da olur, buruk bir tadı vardır. Ayrıca tıbbi bir bitkidir, şeker hastalığına iyi gelir.
![[Resim: IMG_4929.JPG]](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiz9jOGV02ukmFzX2gGKaxRDI9ndcTWVA5ufGIuP-KiMydV8fj6aan5ajh8YchyphenhyphenzeadqdbOsBLs1KiUSrV-8200xmYNQbtbGktaqZ0JtI6jyHX6tq_FjW3msRucuyjdEK6ZT7dfkcTVK5hi/s1600/IMG_4929.JPG)
Karayemiş meyvesi üzüm salkımı şeklinde olur.
Karayemiş, Karadeniz ve Marmara bölgelerinde ormanlarda doğal olarak da yetişir. Meyveleri, kültür çeşitlerine göre daha küçük ve lezzetsizdir. Kuşlar için önemli bir besin kaynağı oluşturur. Ormanların gelişmesini engellediği için, kesilerek odun yapılır.
Karayemiş ağacının yaprakları kauçuk ağacının yaprağına benzer, iri, koyu yeşil renkli ve gösterişlidir. İlkbaharda, 10 - 12 cm. büyüklüğünde dik, salkım halinde kurullar halinde , beyaz renkli çiçekler açar. Park ve bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilir.
Karayemiş, humusça zengin nemli toprakları ve gölge yerleri sever. Fazla sıcak ve soğuktan olumsuz etkilenir. Tohumla ve çelikle üretilir.
Karayemiş ağacı ve meyvesi ( Laurocerasus officinalis )
Halk arasında 'taflan' olarak da bilinen karayemiş ( Laurocerasus officinalis ya da Prunus laurocerasus ), gülgiller ( Rosaceae ) familyasından, herdem yeşil, beyaz çiçekli ve 7 - 8 metre boylarında küçük bir ağaçtır. Laz kirazı, Gürcü kirazı ve tanal gibi yerel adlarla da bilinir. Türkiye, Kafkaslar, İran ve Balkanlarda doğal olarak yetişir. Salkımı halindeki meyveleri yuvarlak, uzunca ve tek tohumludur. Önce yeşil, daha sonra kırmızı olan meyvesi tam olgunlaştığında siyah bir renk alır. Taze olarak yendiği gibi, turşusu da olur, buruk bir tadı vardır. Ayrıca tıbbi bir bitkidir, şeker hastalığına iyi gelir.
Karayemiş meyvesi üzüm salkımı şeklinde olur.
Karayemiş, Karadeniz ve Marmara bölgelerinde ormanlarda doğal olarak da yetişir. Meyveleri, kültür çeşitlerine göre daha küçük ve lezzetsizdir. Kuşlar için önemli bir besin kaynağı oluşturur. Ormanların gelişmesini engellediği için, kesilerek odun yapılır.
Karayemiş ağacının yaprakları kauçuk ağacının yaprağına benzer, iri, koyu yeşil renkli ve gösterişlidir. İlkbaharda, 10 - 12 cm. büyüklüğünde dik, salkım halinde kurullar halinde , beyaz renkli çiçekler açar. Park ve bahçelerde süs bitkisi olarak yetiştirilir.
Karayemiş, humusça zengin nemli toprakları ve gölge yerleri sever. Fazla sıcak ve soğuktan olumsuz etkilenir. Tohumla ve çelikle üretilir.