~Fidan~



Önce unutmaya çalıştım seni,
Sonra sesin geldikçe dizlerim sağırlaştı.
Gönlüm ama oldu fakat yine de çıkmadın.
Çıkaramadım seni dert hanemden.

Bir dakika dizler sağır olur mu hiç?
Peki ya gönül kör?

Bilmem sevgili,
Bunların hiçbirini bilmem.
Seni unutmayı da bilemedim.

Kör kalbime sevdan oldu göz nakli.
Sevmeyi bilirmişim yani ben.

Öyle ağacın gövdesine harflerimizi kazır gibi değil.
Ağacı yerinden söküp şiir eker gibi,
Ve doğan her fidanı adınla süsler gibi