Alüminyum (Al) Nedir? Kimyasal Özellikleri | Elementler
Kimyasal bir elementtir. Sembolü Al, değerliliği 3, atom ağırlığı 26.97 ve atom numarası 13 tür.
Gümüş gibi beyaz renkte ve hafiftir. Demire göre 8 defa hafiftir. 1800 derecede kaynar. Dış yüzeyi, hava ile temasta olduğu için hafif bir oksit tabakası ile kaplıdır. Yüzeyinin, mavimtrak beyaz bir renk almasını sağlayan bir tabaka sayesinde havaya karşı dayanıklılığı fazladır. Nitrik asitten başka bütün anorganik bazlar etki yapar: organik asitlerin hemen hiç etkisi yoktur.Isı ve elektriği iyi iletir.
Alüminyum yer kabuğunun yapısında % 8 oranında oksit ve silikat bileşikleri halinde bulunur. Miktar bakımından oksijen ve silisyumdan sonra üçüncü gelir.
Alüminyum boksitten elde edilir. Boksit, kırılıp parçalandıktan sonra küreli değirmenlerde öğütülür, kireç taşı ve soda ile karıştırılarak akkor haline getirilir. Bu kütle dışarıya çıkarılarak soğutulur ve ince toz halinde öğütülür. Bundan sonra sıcak su ile muamele edilir. Bu sırada sodyum aluminat suda erir. Eriyik kırmızı çamur adı verilen kalıntıdan süzüldükten sonra karıştırıcıya gönderilir. Süzülme sonunda elde edilen alüminyum hidroksit, kalsinasyon fırınında saf, beyaz alüminyum oksit haline getirilir. Ergimiş olan alüminyum oksit’in yüksek fırınlarda elektrolizi ile alüminyum elde edilmiş olur.
İlk defa 1827 de Friedrich Wöhler tarafından alüminyum klorürün potasyum ile muamelesinden gri bir toz halinde elde edilen, teknikte çok kullanılan bir eleman olmuştur. Fakat saf halde fazla dayanıklı olmadığı için, teknikte kendisi kadar hafif alaşımları kullanılmaktadır, îlk defa alaşımları 1890 da zeplin yapılmasında, 1916 da uçakların yapılmasında kullanılmıştır. Bugün alüminyum alaşımları, uçak, otomobil, vagon ve ulaştırma tekniğinde en fazla kullanılan bir elementtir.
Kimyasal bir elementtir. Sembolü Al, değerliliği 3, atom ağırlığı 26.97 ve atom numarası 13 tür.
Gümüş gibi beyaz renkte ve hafiftir. Demire göre 8 defa hafiftir. 1800 derecede kaynar. Dış yüzeyi, hava ile temasta olduğu için hafif bir oksit tabakası ile kaplıdır. Yüzeyinin, mavimtrak beyaz bir renk almasını sağlayan bir tabaka sayesinde havaya karşı dayanıklılığı fazladır. Nitrik asitten başka bütün anorganik bazlar etki yapar: organik asitlerin hemen hiç etkisi yoktur.Isı ve elektriği iyi iletir.
Alüminyum yer kabuğunun yapısında % 8 oranında oksit ve silikat bileşikleri halinde bulunur. Miktar bakımından oksijen ve silisyumdan sonra üçüncü gelir.
Alüminyum boksitten elde edilir. Boksit, kırılıp parçalandıktan sonra küreli değirmenlerde öğütülür, kireç taşı ve soda ile karıştırılarak akkor haline getirilir. Bu kütle dışarıya çıkarılarak soğutulur ve ince toz halinde öğütülür. Bundan sonra sıcak su ile muamele edilir. Bu sırada sodyum aluminat suda erir. Eriyik kırmızı çamur adı verilen kalıntıdan süzüldükten sonra karıştırıcıya gönderilir. Süzülme sonunda elde edilen alüminyum hidroksit, kalsinasyon fırınında saf, beyaz alüminyum oksit haline getirilir. Ergimiş olan alüminyum oksit’in yüksek fırınlarda elektrolizi ile alüminyum elde edilmiş olur.
İlk defa 1827 de Friedrich Wöhler tarafından alüminyum klorürün potasyum ile muamelesinden gri bir toz halinde elde edilen, teknikte çok kullanılan bir eleman olmuştur. Fakat saf halde fazla dayanıklı olmadığı için, teknikte kendisi kadar hafif alaşımları kullanılmaktadır, îlk defa alaşımları 1890 da zeplin yapılmasında, 1916 da uçakların yapılmasında kullanılmıştır. Bugün alüminyum alaşımları, uçak, otomobil, vagon ve ulaştırma tekniğinde en fazla kullanılan bir elementtir.